σαφράν

σαφράν: το, Ν

1. βοτ. κοινή ονομασία αρωματικού, που λαμβάνεται από αποξηραμένα στίγματα τού υπέρου τού φυτού ήμερος κρόκος και είναι γνωστό και ως ζαφορά

2. (φαρμ.) η ίδια ουσία, που χρησιμοποιείται για την παρασκευή τού ελιξηρίου τού Γκαρύς και τού λαύδανου τού Σύντενχαμ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. safran batard (< αραβοπερσ. za ‘faran)].

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

σαφράς — ο, Ν το σαφράν. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. σαφράν] … Dictionary of Greek
σαφρόλη — η, Ν (βιοχ.) δικυκλική αρωματική οργανική ένωση που αποτελεί συστατικό τού αιθέριου ελαίου τού σαφράν και τού καμφορελαίου, από τα οποία και εξάγεται, και χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και στη φαρμακευτική. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στη Νέα Ελληνική… … Dictionary of Greek
σαφράνα — η, και σαφράνι, το, Ν το σαφράν … Dictionary of Greek
σαφρανίνη — η, Ν συν. στον πληθ. οι σαφρανίνες χημ. συνοπτική ονομασία ιωδών ή ερυθρών χρωστικών υλών που ανήκουν στην ομάδα τών αζινοχρωμάτων. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στη Νέα Ελληνική ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. safranine < γαλλ. safran (πρβλ. σαφράν) + κατάλ. ine… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias